‌غزل مصیبت _مناجات امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف_شب اول محرم قسمت اول _حاج محمود کریمی

سیاهه با پرچم 2 سر در هر خونه
چشای صاحب الزمان گریونه)2
هزار ساله پشت این ابر بارونی خورشید آل فاطمه پنهونه
*آقا... یاصاحب الزمان...*
صاحب این بیرق،حضرت خورشید
دونه دونه به نوکرا اذن میده
چشاتو دریا کن، بگو آقا رخصت
رسمه که اذن می گیرن از داغ دیده
*آی آقا...*
کبوتر قلبم بازم تو دستاته
چشمم به دست عزاداراته
هر چی بهم دادن،از لطف زهراته
از گریه های عمه ساداته
*حسین...*
اون که تو رو داره چه نعمتی داره
عاشق شدن چ لذتی داره
*حسین...*
***
پیر و جوون آقا خاطرتو می خوان
این عشق عجب حکایتی داره
ارباب خوبم ماه عزاتو عشقه
ارباب خوبم پرچم سیاتو عشقه2
ارباب خوبم سینه زناتو عشقه
شال ماتمه آبرو به من داد
موج پرچمت دل رو داده بر باد
قصه ی غمت دریای نگاهم
اسم اعظمت از لبم نیفتاد
ارباب خوبم ماه عزاتو عشقه
ارباب خوبم پرچم سیاتو عشقه2
ارباب خوبم سینه زناتو عشقه
*حسین...*
رنگ عالم شد سیاه در جهان عاطفه

پیراهن غم شد سیاه
تکیه تکیه یا حسین در غمت پیراهن این شب
کم کم شد سیاه
چون که بالاتر نداشت در میان ماه ها
ماه محرم شد سیاه
پوست  در سینه زنی سرخ شد
شد نیلگون  وآخرش هم شد سیاه
بین این رنگین کمان دل سپید و
 چشم سرخ و رنگ پرچم شد سیاه